Fakultatywna tabela domen wirtualnych określa przekierowania lokalnych
i zdalnych użytkowników oraz domen. Przekierowania są wykorzystywane
przez demona cleanup(8). Przekierowania są rekurencyjne.
Przekierowanie wirtualne dotyczy jedynie adresu nadawcy na "kopercie",
i nie wpływa na nagłówki. Traktuj je jak zbiór reguł S0
Sendmaila, jeśli chcesz. W ogólności, do przepisywania adresów
w&nsbsp;nagłówkach i na "kopercie" korzystaj
z podstawień kanonicznych.
Typowa obsługa domeny wirtualnej wygląda następująco:
- domena.wirtualna podstawiane...
cokolwiek (zawartość prawej strony nie ma znaczenia)
- uzytkownik1@domena.wirtualna podstawiany...
adres1
- uzytkownik2@domena.wirtualna podstawiany...
adres2, adres3
Wówczas serwer SMTP przyjmuje pocztę skierowaną do domena.wirtualna
a odrzuca skierowaną do nieznany@domena.wirtualna jako
niedoręczalną.
Format tabeli wirtualnej jest następujący (podstawienia są wykonywane
w poniższej kolejności):
- uzytkownik@domena podstawiany... adres, adres,
...:
Poczta skierowana do uzytkownik@domena jest kierowana do
adres. Ta postać ma najwyższy priorytet.
- uzytkownik podstawiany... adres, adres,
...:
Poczta skierowana do uzytkownik@miejsce jest kierowana na
adres, gdy miejsce jest tożsame z $myorigin,
jest wymienione wśród $mydestination lub jest wymienione wśród
$inet_interfaces. Ta funkcjonalność pokrywa się z funkcjonalnością
bazy aliasów lokalnych. Różnica polega na tym, że
podstawienia wirtualne można stosować do adresów zdalnych.
- @domena podstawiany... adres, adres,
...:
Poczta skierowana do dowolnego użytkownika w domena jest
kierowana na adres. Ta postać ma najniższy priorytet.
W powyższych podstawieniach, gdy adres ma postać @innadomena,
wynikiem jest ten sam użytkownik w innadomena. Działa to
jedynie dla pierwszego adresu w rozwinięciu.
ROZSZERZENIA ADRESÓW: Gdy przeszukiwanie zakończy się niepowodzeniem
a lokalna część adresu zawiera fakultatywny ogranicznik odbiorcy (np.
uzytkownik+cos@domena), przeszukiwanie jest powtarzane dla
nierozszerzonego adresu (np. uzytkownik@domena) i niepasujące
rozszerzenie jest przenoszone na wynik rozwinięcia. Kolejność dopasowywania
jest następująca: uzytkownik+cos@domena,
uzytkownik@domena, uzytkownik+cos, uzytkownik
oraz @domena.