Wprowadzenie do NFS-u

NFS jest standardowym protokołem współdzielenia plików używanym przez systemy uniksowe. Pozwala on systemowi udostępnić ("wyeksportować") pewien katalog poprzez sieć dla jednego lub więcej komputerów, pozwalając użytkownikom i programom na tych komputerach uzyskać dostęp do udostępnionych plików tak, jakby były one lokalne.

Serwerem NFS-u jest system, który udostępnia jeden lub więcej katalogów, podczas gdy klientem jest system, który montuje jeden lub więcej katalogów z serwera. Komputer może być jednocześnie serwerem oraz klientem innych serwerów.

Serwer określa, którzy klienci mogą montować udostępniony katalog poprzez porównanie adresu IP klienta z listą komputerów dopuszczonych do żądanego katalogu. Serwer może również określić zasób jako tylko do odczytu lub tylko do odczytu dla pewnych klientów.

W odróżnieniu od innych sieciowych systemów plików, klient NFS-u nie musi się logować do serwera podczas montowania udostępnionego katalogu. Serwer wierzy, że klient autoryzował użytkowników i określił prawidłowy numer ID aktualnego użytkownika podczas dostępu do udostępnianych przez serwer plików. Wobec tego powinieneś pozwolić na montowanie udostępnianych zasobów jedynie zaufanym komputerom klienckim.